ลุยโลด!!! แล้วค่อยโทษดวง!!!

สิ้นเดือนกันยายน พ.ศ. 2555 ผมหันหลังให้กับชีิวิตมนุษย์เงินเดือนที่กรุงเทพฯ และออกมาใช้ชีวิตอยู่กับภรรยาที่จังหวัดตรัง ถึงวันนี้ก็ร่วมๆ 2 เดือนเข้าไปแล้ว จึงเป็นโอกาสอันดีที่เขียนในส่ิงที่ผ่านมาและเป้าหมายที่ต้องทำต่อไป

จุดมุ่งหมาย

ง่ายมากเลยครับ ผมต้องการใช้ชีวิตอยู่ใกล้ชิดกับภรรยาของผมครับ และ ทำโครงการส่วนตัวอย่างที่ตั้งใจทำเอาไว้หลายปีแล้วให้ได้เสียที

ผมแต่งงานกัน วันที่ 5 มี.ค. 2555 ครับ แต่ด้วยงานของผมอยู่กรุงเทพ คุณภรรยาอยู่ตรัง ทำให้เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ซึ่งผมเห็นว่าเป็นเรื่องตลกมาก แต่งงานแล้วไม่ได้อยู่ด้วยกันมันจะแต่งไปทำไม? ไม่สนุกเลย การตัดสินใจกลับบ้านเกิดจึงง่ายดายมาก “ลุยโลด!!! แล้วค่อยโทษดวง!!!” เป็นนิยามของผม ณ ขณะนั้น

ปัญหา

ปัญหาที่ผมเจอหลังจากตัดสินใจก็คือการต้องอธิบายให้คนรอบข้างเข้าใจในสิ่งที่ผมกำลังจะทำอยู่ คนปกติเค้าลาออกไปหางานใหม่ทำกัน แต่ผมลาออกมาว่าง (ในสายตาคนรอบข้าง)

จริงๆ แล้วผมไม่ว่างครับ ตอนนี้ผมเป็นอิสระจากภาระของงานประจำที่เคยทำอยู่แล้ว ผมมีโครงการที่จะทำ แม้โครงการของผมจะไม่สามารถทำเงินเพื่อเลี้ยงชีพได้ แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกว่าตนเองยังมีคุณค่าอยู่ แต่ปัญหาของผมคือ จะบอกคนรอบข้างที่นิยามงานที่มีคุณค้าคืองานที่ต้องตอบแทนกลับมาเป็นตัวเงินเท่านั้น ได้อย่างไร?

ที่ผ่านมาและต่อไป

ที่ผ่านมาตลอด 2 เดือน ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ๆ นั้งอ่านหนังสือที่ซื้อเก็บเอาไว้แต่ไม่มีเวลาอ่าน ได้ใช้เวลากับคุณภรรยาอย่างเต็มที่ ได้เห็นชีิวิตคนต่างจังหวัดจริงๆ ว่าเป็นเช่นไร (บอกได้เลยคนกรุงเทพฯมองคนต่างจังหวัดผิดไปเยอะครับ) ผมปล่อยตัวตามสบาย เรียกว่าเรื่อยเปื่อยกันเลยทีเดียว

หลังจากนี้ผมจะเริ่มทำในสิ่งที่ค้างอยู่ในหัวของผมออกมาทีละอย่าง ไม่ว่าจะเป็นยังไงผมจะต้องทำให้สำเร็จให้ได้ “ลุยโลด!!! แล้วค่อยโทษดวง!!!” ครับ

สวัสดี :D