วันพุธที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2556

เที่ยว : หลีเป๊ะ 5 – 7 มี.ค. 2556

เมื่อต้นเดือนได้มีโอกาสไปเที่ยวเกาะหลีเป๊ะครับ ฉลองครบรอบแต่งงานกับคุณภรรยา 1 ปีพอดีเป๊ะๆ ด้วย ^.^v


การเดินทางไปเกาะหลีเป๊ะนั้นง่ายดายและสะดวกสบายมากโดยส่ิงที่ต้องนำพาติดตัวด้วยก็คือ “เงิน” และ “โชค” เรื่องเงินเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปเกาะครับ ซื้อตัวได้ที่ท่าเรือปากบารา จะมีบริษัทจัดการเรื่องนี้อยู่เยอะเลยครับ โดยตอนซื้อจะซื้อไปแบบไปกลับเลย ค่าตั๋ว 900 บาทต่อคน ราคาเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นเรือเฟอร์รี่ หรือ เรือสปีดโบ๊ท ส่วนใครขับรถกันมาเองก็มีบริการฝากรถเอาไว้คิดคืนละ 100 บาท ถือได้ว่าโหดทีเดียวสำหรับสภาพที่จอดรถที่ไม่ค่อยจะกันแดดกันฝนให้กับรถของเราซักเท่าไหร่ แต่ก็เพื่อความอุ่นใจระดับหนึ่งก็ฝากเถอะครับ ส่วนที่บอกว่าต้องพา “โชค”​ ไปด้วยก็คือ ก่อนจะถึงเกาะหลีเป๊ะ เรือจะมีการแวะ อุทยานแห่งชาติตะรุเตาก่อน แต่สำหรับทริปนี้เกิดคลื่นลมแรงซะงั้นเรือเลยจอดไม่ได้ (คนเรืออ้างมานะ ไม่รู้เพราะเค้าขี้เกียจหรือป่าว)


ใช้เวลาหลับๆ ตื่นๆ อยู่บนเรือสปีดโบ๊ทอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมง ก็ถึงเกาะหลีเป๊ะ แต่เรือจะไม่จอดที่ชายหาดเลย เรือจะจอดที่โป๊ะ หน้า Pataya Beach เพื่อรอถ่ายนักท่องเที่ยวลงเรือเล็ก (เรือหางยาว) เพื่อเข้าเกาะอีกทีนึง ค่าใช้จ่ายเพื่อเข้าหาดอีกคนละ 50 บาท – -”


กว่าจะถึงเกาะก็มีดราม่าเกิดขึ้นเล็กน้อย เหตุเพราะ คนเรืออ้างว่าหาด Sunrise Beach ที่เราจะไปคลื่นลมแรง ไม่สามารถเอาเรือไปได้ หากดูแผนที่ประกอบแล้วนั้น (ลิงค์แผนที่) จะเห็นว่าต้องอ้อมเกาะกันเลยทีเดียว พี่คนขับก็เลยจอดที่หน้าหาด Pataya มันนี้แหละ แล้วก็ปล่อยให้เราลงบอกแค่ว่าโทหารีสอร์ทแล้วเค้าจะเอารถมารับเอง (- -”
ก็กดโทรศัพท์หาทาง เม้าเทิร์น รีสอร์ท พี่ในสายรีบบอกมาเลยว่า “น้องขึ้นเรือชื่ออะไร ให้ขึ้นลำนั้นกลับมาโป๊ะเลยครับ เดี๋ยวพี่เอาเรือไปส่งเอง” พร้อมกับบ่นๆๆๆ มาในสายนิดหน่อย จับใจความได้ว่า พวกคนเรือท้องถิ่นไม่ค่อยไปส่งผู้โดยสารฝั่ง Sunrise Beach ซักเท่าไหร่เพราะไกล ไม่คุ้ม หลังจากวางสายพี่เค้าไปก็ต้องรีบวิ้งตะโกนเรียกพี่คนขับเรือให้ มารับและไปส่งที่โป๊ะ อีกรอบ
ยังๆๆ พอไปถึงโป๊ะ ก็มีเรือของรีสอร์ทจอดรออยู่แล้ว ในใจคิดหนนี้นั้งเรือถึงที่พักแน่แท้ แต่… เรือไปจอดลงที่หาดเมื้อตะกี้แหละครับ แค่ห่างออกไปจากจุดเดิมอีกประมาณ 200 เมตร เห็นจะได้ นี้ตูนั้งเรือสองรอบเพื่อ? – -” เสร็จแล้วก็ขึ้นท้ายกะบะ ตุเรงๆ กันไปถึงรีสอร์ทจนได้ เฮ้อ…..
แต่ถึงแล้วก็หายเหนื่อยครับ หาดสวยมากและเป็นส่วนตัวมากกว่าทางฝั่ง Pataya Beach มากเลยครับ



ช่วงบ่ายก็ใช้เวลาเล่นน้ำเดินเล่นกัน ตกเย็นก็เตรียมตัวไปเดินตลาดคนเดินของ หลีเป๊ะ กันครับ ของกินอาหารทะเลมีหลายร้านมากสดๆ ทั้งนั้น แต่ราคาแอบแพงไปหน่อย แต่โดยรวมอาหารอร่อยครับ หมึกสด กุ้งตัวโต ปลาเนื้อหวานๆ ร้านที่ไปนั้งทานกันชื่อร้าน “ไร่เล”​ ครับ (ถ้าจำชื่อร้านผิดต้องขออภัยทางเจ้าของร้านด้วย)
เราใช้เวลาอยู่บนเกาะอยู่สองวันครับ วันที่สองนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะเหมาเรือกันไป เกาะใกล้เคียง เช่น เกาะหินสวย อันลือเลื่อง แต่สำหรับเรา แค่อยู่บนเกาะ ใช้เวลาอยู่ด้วยกันก็คิดว่าพอแล้วครับ วันที่สองเลยกลายเป็นการตะลอนเดินเล่น (กึ่งๆ เอาจริง) บนเกาะครับ เดินข้ามฟากไปกินอาหารเที่ยงที่ “บันดาหยา รีสอร์ท” เพราะคุณภรรยาอ่านมาจากเน็ตบอกพาสต้าอร่อย – -” บ่ายกลับมาเล่นน้ำหน้ารีสอร์ท เย็นก็ไปถนนคนเดิน สบายๆๆๆๆ แทบไม่อยากกลับบ้านกันเลย ถ้าไม่ห่วงสุขภาพเงินในกระเป๋า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น